Zobacz działanie Nanogenu na filmie
|
Historia włosówJak inne ssaki, natura obdarzyła nas włosami. Tylko my jednak wpisujemy je w historię cywilizacji, bo od zawsze stanowiły element prawie tak ważny, jak strój. Kiedyś włosy były elementem, który podkreślał status społeczny. Już w czasach starożytnego Egiptu mogły być symbolem dostatku, a nawet władzy. Ludzie zamożni dbali o nie, zatrudniając fryzjerów, których zadaniem była odpowiednia pielęgnacja fryzur z użyciem luksusowych preparatów, niedostępnych zwykłym zjadaczom chleba. Przez wieki moda na uczesanie ewoluowała. Najlepiej widać to na przykładzie kobiet - w dawnych czasach sposób układania włosów był kulturowo określony, a poszczególne warstwy społeczne rygorystycznie przestrzegały zastrzeżonych dla siebie fryzur. Bogato trefione, często ozdabiane klejnotami włosy pań z wyższych sfer jasno określały ich status, wyróżniając się spośród warkoczy chłopek czy prostych fryzur mieszczanek. Mężatki niższych stanów i kobiety starsze obowiązkowo nosiły nakrycia głowy, na odkrywanie włosów pozwalając tylko dziewczynkom i pannom na wydaniu. Fryzury podążały za modą, harmonijnie ją dopełniając - oszczędne w formie ułożenie włosów starożytnych Greczynek współgrało z ich klasycznymi strojami, a siedemnastowieczny europejski barok, każąc kobietom ubierać się w monstrualne, niewygodne suknie - rusztowania, nakładał im na głowy piętrowe, bogato zdobione peruki. Misternie trefione peruki nosili zresztą również mężczyźni wyższych stanów, ubierając do nich zabawne z dzisiejszego punktu widzenia zdobione koronkami kaftany i krótkie spodnie, odsłaniające nogi w pończochach. Włosom przypisuje się nawet moc magiczną. Szamani uważają je za siedzibę duchów, stąd długie włosy u Indian i mieszkańców Syberii. Również europejscy władcy z dynastii Merowingów nie ścinali włosów, wierząc, ze w nich tkwi królewska moc. Dla buddyjskich mnichów golenie głowy jest symbolem ich silnej woli, a pozbycie się włosów - ofiarą. Niegdysiejsze zakonnice, zamykające się za bramami klasztorów, obcinały włosy na znak porzucania doczesnych pokus. Podobnie w starosłowiańskich obrzędach postrzyżyn symboliczne obcinanie włosów chłopcom było znakiem, że przechodzą do nowego, dorosłego etapu życia. Egipscy kapłani uważali natomiast, że usuwanie owłosienia to konieczność, bo włosy ze swej natury są nieczyste. Często podejście do włosów regulowały nakazy religijne. Muzułmankom nie wolno ich pokazywać obcym mężczyznom, aby nie narażać się na oskarżenia o nieskromność. Ortodoksyjni Żydzi zapuszczają długie brody, które również mają związek z ich wyznaniem. Fryzury bywają objawem buntu, sposobem na wyróżnienie się, metodą określenia się w subkulturze. Hippisi w latach 70-tych ubiegłego wieku szokowali swoimi długimi włosami, podczas gdy normą u mężczyzn były krótkie fryzury. Poborowi do niedawna przymusowo poddawani byli drastycznemu skracaniu włosów, bardzo krótkie włosy były też jednym ze znaków rozpoznawczych więźniów. Powszechne dziś krótkie fryzury u kobiet jeszcze kilkadziesiąt lat temu budziłyby zgorszenie, nie mówiąc już o dostępnej dzięki prostym fryzjerskim zabiegom feerii barw, które oferują nowoczesne środki farbujące, a które obecnie używane są bez obawy, że wzbudzą niezdrowe zainteresowanie otoczenia. Dziś bowiem Europa dała fryzurom wolna rękę. Do lamusa odeszły normy, które narzucały określone sposoby czesania się pod rygorem społecznego ostracyzmu. Nie dziwią więc krótkie włosy kobiet, długie mężczyzn, kolorowe fryzury lub wzorki, wycinane na głowach fryzjerskimi golarkami. Jedyne, co pozostało niezmienne to pragnienie, żeby nasze włosy były zdrowe, gęste i lśniące. |
|
home | mapa strony | program lojalnościowy | kontakt | włosy | regulamin | wszystkie produkty | koszyk
